Osaka

Osaka is zowat het tegenovergestelde van Kyoto. Terwijl Kyoto vooral het "oude Japan" vertegenwoordigt, gaat Osaka helemaal voor het heden en de toekomst. Veel bekende Japanse multinationals zijn opgericht in deze handelsstad.

Ik heb er in een capsule hotel geslapen. In zo'n capsule hotel slaap je in een piepkleine capsule, met gordijntje ervoor. Als een bij in een bijenkorf :-). Je krijgt er ook een soort van pyjama om aan te doen. Daarmee kan je naar de ontspanningsruimte gaan met tv en computers of helemaal naar de top van het gebouw waar een sauna ligt, met kingsize jacuzzi. Prachtig uitzicht had je daar over de stad vanuit die jacuzzi. Op zo'n moment denk je wel, wat als er nu een aardbeving erop losbeeft en ik zit hier in bad op verdieping nummer 10 ? Ja, wat als ?

Capsule hotel, niet voor mensen met claustrofobie

Vanuit die Capsule hotel basis ben ik me 2 dagen gaan onderdompelen in de met felle neonreclame verlichte straten van Osaka. Ik wou er naar het bekende Bunraku theater (=poppentheater) gaan kijken, te zien op onderstaande affiche. Bunraku bestaat al eeuwenlang en onderscheidt zich van andere poppentheaters door het feit dat de poppenspelers gewoon zichtbaar op het podium zitten, tussen hun poppen.

Bunraku is ontstaan dankzij de samensmelting van drie kunstvormen, namelijk het poppenspel, jōruri (“verhalend zingen”) en het bespelen van de shamisen(instrument). Bij het Osaka Bunraku theater aangekomen vond ik niemand die verstaanbaar Engels kon praten. Toen ik naar bovenstaande affiche wees, kwam ik uiteindelijk te weten dat deze voorstelling pas in april in première gaat. "Geen probleem dan kom ik in april wel terug :-)", zei ik al lachend.

Dan maar de metro terug naar Shinsaibashi waar mijn capsule hotel lag. Vlakbij lag er een kilometerslange winkelstraat vol met shops en allerlei ander entertainment. Zo zijn er de talrijke Pachinko hallen. Dit is een soort van gokspel, dat lijkt op een flipperkast maar dan zonder flippers. Ja, zo geflipt zijn die Japanners nu ook weer niet.

 De balletjes komen naar beneden in een soort van bos van pinnetjes, als een balletje in een zekere locatie valt kan het gewonnen worden. Hierdoor ontstaat er een opeenvolging van nieuwe gebeurtenissen die meerdere ballen kunnen vrijlaten in het spel. De bedoeling is om zoveel mogelijk balletjes te verzamelen.

Die balletjes kunnen ingewisseld worden voor prijzen of tegoedbonnen, niet voor geld dat is illigaal. Om er geld voor te krijgen, moeten de spelers met de tegoedbonnen naar een ander gebouw lopen. Creatief omgaan met de wetten van het land, het is iets universeels.

In de hallen zelf schalt er oorverdovende harde muziek door de boxen ... ik snap niet dat de spelers er kunnen blijven zitten. Ik ben er meteen weer uit weggelopen. Naast de pachinko hallen zijn er ook talloze lunaparken. Daar heb je de bekende super Mario games en ander game-plezier. Je kan er ook met de "grijperkes" grijpen naar pluchen beesten zoals deze Kumamon beer. De razend populaire mascotte van de stad Kumamoto.

Kumamon

 Onderweg kwam ik ook nog een afbeelding van Ebisu tegen. 1 van de 7 geluksgoden. Allemaal samen worden ze Shichi Fukujin genoemd. Dat gaat u vanaf nu nooit meer vergeten :-). Ebisu is te herkennen aan de vette vis die hij altijd bij heeft. Er is ook een biermerk met dezelfde naam. Goed bekeken want zo heeft u altijd een goede uitvlucht als u te diep in het glas heeft gekeken. Ja maar, des te meer Ebisus des te meer geluk, hey schatje :-).

Ebisu

Onderaan de 7 geluksgoden 七福神, Shichi Fukujin genaamd

Na het avondlijke vertier ben ik de volgende morgen een wandeling gaan maken richting Osaka station. Daar ligt er een park, op een eiland in het midden van de rivier. Er lagen enkele musea en een rozentuin. In de "Nakonashima" rozentuin hadden ze onder andere de roos Sneeuwwitje staan. Doornroosje daarentegen ben ik niet tegengekomen. 

Daar zou ik ook wel willen zitten.

Vlakbij Osaka station ligt er een shrine die opgedragen is aan The Love Suicides at Sonezaki. Dit is een Bunraku toneelsstuk, waar de twee hoofdrolspelers zelfmoord plegen voor de liefde. Een Romeo en Julia tragedie in het Japans.

Nadat ik de schrijn verliet, kwam ik in het mierennest dat Osaka station heet toe. Als je hier de metro neemt moet je je door een zee van mensen wringen al zoekend naar het juiste metro-station voor jouw bestemming. Het volk bleef maar uit alle hoeken en spleten van dit ondergrondse gangencomplex stromen. Ik werd er merkwaardig genoeg bijzonder rustig van ... rust in een zee van chaos. Misschien ook de rust van een toerist die niet op tijd op zijn werk moet zijn :-). Hij mag al eens de verkeerde metrotrein instappen.

In zo'n "verkeerd" metrostation, kwam ik toevallig dit mooie glasraam tegen van het Osaka kasteel. Ik heb het kasteel niet in het echt gezien, maar deze glasversie is ook al de moeite. Zoals een bekende anonieme :-) reiziger ooit zei :"It's good to be lost in the right direction". Als reiziger zijn er geen verkeerde metrostations ... overal ontdek je wel verborgen pareltjes.

Zoals de "Manneken" Belgian waffles shops die je hier in de treinstations kan vinden. Bijzonder populair ! Of hoe ons kleine Manneken Pis de wereld verovert. Voor meer foto's van de Manneken shops, klik hier