Miyajima

Miyajima is een eiland vlak voor de kust van Hiroshima. Het eiland is vooral bekend om zijn iconische toegangspoort, in het Japans zeggen ze Torii. Aanvankelijk geleken de Torii's op de Griekse letter π (pi), later werden er meer decoratieve elementen toegevoegd zoals een tweede horizontale balk.

Op zich is het een eenvoudige constructie, maar de vermiljoenrood geschilderde poort heeft wel een zeker je-ne-sais-quoi. Wat ik wel leuk vind aan deze torii is dat de balken niet perfect symmetrisch zijn. Ze hebben echte natuurlijk golvende boomstammen gebruikt, die door het zeewater nog extra verweerd zijn. De imposante poort is 16,8 meter hoog en weegt ongeveer 60 ton.

De Torii is geplaatst in zee. Vroeger vaarden vele mensen met de boot door de toegangspoort naar de achterliggende Itsukushima schrijn. De poort ligt op de vloedlijn, bij vloed ligt hij in zee, bij eb op het strand. Dat maakt dat de Torii er altijd anders uitziet, naargelang het tijdstip van de dag. Als de Torii in zee ligt, wordt het licht veel feller weerkaatst door het water.

De Miyajima Torii siert menige Japanse vakantiebrochure. In de brochures is de poort natuurlijk van zijn beste kant gefotografeerd. Ik had voordat ik Miyajima bezocht , die perfecte brochurefoto in gedachte.

In realiteit zie je aan de overkant van het eiland de stad Hiroshima liggen. Een iets minder idyllisch beeld, want de kustlijn van het vaste land is volgebouwd met lelijke gebouwen. Iets hoger tegen de berghelling aan de overkant van de baai ligt - pal op dezelfde lijn als de torii - een soort van kitscherig paleis. Een foute kopie van de Taj Mahal lijkt het wel. Welke Japanner is er in godsnaam op gekomen om dat gebouw op deze plaats neer te planten ? 

"On peut faire mieux" zou de Brusselse arhitect Luc Schuiten zeggen. Hij inspireert zijn werk op de natuur en probeert zo het ontworpen gebouw en de omgeving als eenheid te zien, zodat ze elkaar "mooier maken".

Iets waar de ontwerper van de Torii en Schrijn van Miyajima destijds perfect in geslaagd zijn. De gebouwen maken deel uit van de dans der natuurelementen. Het spel van eb en vloed dat de oceaan speelt met het strand, wordt benadrukt door de Torii die in de vloedlijn staat. De zon die schittert op het golvende water rondom de prachtige toegangspoort, de weerkaatsing van de vermiljoenrode kleuren op de zeespiegel. Het zijn allemaal odes aan de natuur.

In de straten van Miyajima lopen naast de toeristen ook "wilde" herten rond. In het Japanse Shinto geloof zijn het heilige dieren, ze worden gezien als  boodschappers van de goden. Spreekt voor zich dat ik het eerste het beste hert dat ik tegenkwam dan ook meteen achtervolgd heb ... Het liep van een souveniershop recht naar een postbus van de Japanse post. Wat zouden de goden daarmee willen zeggen ?  Stuur meer postkaarten misschien ? :-) Wat ik dan ook meteen gedaan heb.

Alle gekheid op een stokje, maar daar draait het op Miyami wel om ... de zelfstandigen doen gouden zaken. De schrijn is al sinds zijn ontstaan ergens in de 9de eeuw een populaire trekpleister voor de stad Hiroshima.

De Itsukushima Schrijn zelf ligt soms ook in het oceaanwater, waardoor het lijkt te drijven op de zeven zeeëm.

 

De Schrijn is opgedragen aan de 3 dochters van Susanoo-no-Mikoto (建速須佐之男命) De shinto God van storm en zee. In 2004 werd de Schrijn zwaar beschadigd door een Tyfoon storm. Susanoo deed toen zijn naam, als god van de storm, toen alle eer aan :-). Zouden zijn 3 dochters hem kwaad gemaakt hebben ?

Ik was om half vier 's namiddags pas op Miyajima, omdat ik 's middas nog de Shinkansen trein van Fukuoka naar Hiroshima had genomen. Vanuit het station van Hiroshima moet je eerst nog een twintigtal minuten met de trein rijden naar de ferryterminal voor het eiland. Op de ferry zat nog een andere westerling het was een jongen uit Israël. Voor de rest veel Japanners natuurlijk. Zo ook twee jonge gasten uit Tokio.

 

Het leuke aan Japanners is dat ze gek zijn op foto's maken. En ze willen ook altijd zelf nog eens poseren. Ook een mogelijkheid voor mij om mijn beste Japans nog eens boven te halen, want veel Japanners zijn het Engels niet machtig. "Arrigato Gozaimasu, Hai ! Imma hotto cake-ie tabee thai." Wat zoveel wil zeggen als ... Dank u zeer. Ik wil pannekoeken, nu ! 

De verbaasde blik in hun ogen bij het aanhoren van deze zin spreekt boekdelen. Ze zijn vooral heel verbaasd dat je Japans kan. En "hotto cake-ie tabee thai" ... werkt altijd ... "You want sweet pancakes, really ?"

Om zes uur 's avonds na zonsondergang ben ik terug op de ferry gesprongen ... de trein nam me daarna terug naar Hiroshima station. Op 2 minuutjes lopen van het station lag mijn jeugdhotel Hana hostel Hiroshima.