Hieronder ziet u mijn toekomstige bruid. Een steenrijke Japanse zonder problemen :-). Ik heb het Nijō kasteel met een bezoekje vereerd in het gezelschap van mijn kasteelvrouw. Prachtige tuin rondom ons optrekje, nietwaar. Al hoop ik dat de echtgenoot van deze Japanse in kimono niet meeleest, want hij trok namelijk de foto.
Ik bespaar u de geschiedenis van het Nijō kasteel, vernoemenswaardig is de zogenaamde Nachtegalen-vloer. De houten vloer in de hal van het kasteel maakt een tsjirpend geluid als je erover loopt. Dit vogelgeluid moest iedereen waarschuwen als er dieven of ongewenste indringers in het kasteel rondliepen. Het kasteel is opgetrokken uit cipressen hout en heeft prachtige muurschilderingen met allerlei taferelen uit de natuur. A mon avis, absoluut het bekijken waard.
Er was ook een plaats waar je groene thee met een versnapering kon krijgen. Je zat dan in zo'n traditioneel Japans huis op een tatami mat, waar de rijspapieren muren waren opengeschoven. Zo had je vanuit het huis een prachtige zicht op de omringende Japanse tuin.
Helemaal zen van mijn groene thee en de prachtige tuin, zag ik bovenstaande vogeltjes plots opduiken in de waterpoel (zoek het tweede vogeltje). Op de terugweg van het Nijo kasteel dat vlakbij mijn jeugdherberg Mundo Chiquito lag, kwam ik nog een Taiwanees meisje tegen dat ook in het jeugdherberg verbleef. Ze was op weg terug naar Taiwan. Niet te voet natuurlijk :-), er kwam ook nog een vliegtuig aan te pas.
In de herberg leek het wel klein-Taiwan met het overgrote deel Taiwanese toeristen, gevolgd door de Japanners en 1 Belg. Er werkte ook een Taiwanees meisje aan de receptie, ze heette Mayu. En voor haar 30ste verjaardag werd er een jeugdherberg-feest georganiseerd.
Tussen al dit Taiwanees en Japans gekwetter tijdens het feestje, raakte ik aan de praat met een twintiger uit Osaka. Hij was pas afgestudeerd als leraar Japans. De leraar-in-spé was met zijn 3 vrienden al fietsend vanuit Osaka, naar Kyoto gereden. De jongen was geen fan van Japans bekendste schrijver Haruki Murakami, wegens te mainstream. Hij had het meer voor de 17de eeuwse schrijver Jippensha Ikku. Die vooral bekend staat voor zijn reisverhalen over twee "happy-go-lucky" reizigers, Yajirobei and Kitahachi genaamd, en hun avonturen op de Tokaido highway.
No comments:
Post a Comment