Bulguksa & Gyeongju

Op aanraden van Eui-Kyong ben ik een bezoekje gaan brengen aan de Bulguksa tempel op 2 uur rijden van Busan. Onderweg heb ik nog een tussenstop in Gyeongju gemaakt om de grafheuvels aldaar te bekijken. Eui-Kyong had de hele busroute uitgestippeld die ik moest volgen. Eerst met de metro en dan 2 verschillende bussen, tegen de middag was ik er. De tempel ligt prachtig gelegen tegen een beboste berghelling. Zo zag ik ook eens een andere kant van Zuid-Korea na 1 week in het drukke stadsgewoel verbleven te hebben, was het fijn om nog eens in de natuur te zijn onder een stralende zon.

Als je het tempelcomplex binnenloopt kom je langs een lotusvijver en vervolgens ga je door een poort met 4 imposante wachters.Te zien op bovenstaande foto. Er zijn verschillende tempels te bezichtigen, het tempelcomplex was vroeger echter veel groter maar vele gebouwen zijn in de loop der jaren in brand gestoken tijdens verschillende oorlogen die Zuid-Korea troffen. De mooiste tempel vind ik die van de "Bodhisattva van de Mededogen". Onderstaande foto doet niet echt recht aan de schoonheid die je ziet als je binnen in de tempel zit.

Verder kan nog het heilig everzwijn worden aanbeden, al weet ik niet wat je daarvoor in de plaats krijgt. Een bourgondische maaltijd misschien met Everzwijn op Koreaanse wijze.

De belangrijkste bezienswaardigheid van het tempelcomplex zijn eigenlijk twee granieten pagodes, die nog redelijk authentiek zijn omdat ze niet in vlammen zijn kunnen opgaan zoals de houten tempelgebouwen. De leukste bezienswaardigheid vind ik zelf de vis gong, een imposante houten vis die door de lucht klieft om tegen de gong te gongen.

Naast de Bulguksa tempel ben ik dus ook de stad Gyeongju gaan bezoeken. Gyeongju is de oude hoofdstad van het Silla rijk (57 voor Christus tot het jaar 935). De stad wordt ook wel "museum zonder muren" genoemd en ze is 1 van de belangrijkste toeristische attracties in Zuid-Korea. Er zijn 35 koninklijke graven in Gyeongju en 155 gewone tumuli of grafheuvels. Grafheuvels worden bijna overal ter wereld gevonden en wikipedia leert me dat zelfs op de Kattenbosserheide grafheuvels gevonden zijn. En daarvoor moet ik dus helemaal naar Zuid-Korea gereisd zijn om daar achter te komen. :-) Alle wegen leiden naar Kattenbos ...

Gyeongju ligt dus vol met tumuli. De grafheuvels lijken qua vorm een beetje op de omliggende echte bergen die de stad omringen. 1 grafheuvel kan je binnenlopen, eens binnen is een soort van dwarsdoorsnede te zien. Boven op het graf van de persoon die er begraven ligt zijn er stenen gelegd, die de heuvel vormen.

Het heeft wel iets zo'n stad vol met golvende heuveltjes en ook aan de rand van de stad ligt er een groot park vol met deze bolle bergjes. Eigenlijk verdient elke mens wel zo'n heuvel na zijn dood. Ondertussen zouden er dan al miljarden heuvels op aarde liggen voor alle mensen die de revue zijn gepasseerd ... dus dat zou tot serieus plaatsgebrek leidden.

Misschien kunnen we de planeet Mars gaan gebruiken als intergalactisch kerkhof vol aardse tumuli. Onlangs las ik dat Elon Musk, een internetmiljardair, als droom heeft om op zijn 75ste een one-way ticket naar Mars te boeken via zijn raketbedrijf Space X. Misschien aan hem de eer om de eerste grafheuvel op Mars te krijgen.

Haeundae beach

Haeundae beach is het populairste strand in heel Zuid-Korea. Een klein stuk van het strand was momenteel open, de rest waren ze aan het opspuiten met zand uit zee zodat het strand 20 meter langer gaat worden. Qua strand is het niet echt zo speciaal en de dijk erlangs vond ik ook maar supersmal. Nogal vaneigens dat ze het strand aan het opspuiten zijn. Als al die wolkenkrabbers die langs het strand staan, leeglopen bij mooi weer dan is er belangen na niet genoeg plaats op Haeundae beach.

 

Na een wandeling langs het strand ben ik samen met Eui-Kyong Fugu vissoep gaan eten. Het restaurant waar we zaten was wereldberoemd in Zuid-Korea. Het hing er vol met foto's van Zuid-Koreaanse celebrities die samen gekiekt waren met de kok. De kok is namelijk de held in een Fugu restaurant, zij of hij redt de gasten van een zekere dood :-). De Fugu vis is namelijk giftig. Enkel bepaalde delen van de vis kunnen gegeten worden.

 De Fugu-kok moet dan ook een speciale opleiding volgen. Om aan de gasten te laten zien dat de vis perfect gefileerd is, neemt de kok vaak de eerste hap ... wordt gezegd. Wel ik heb dat dus niet kunnen controleren. Misschien nam ik wel die eerste hap. En die hap heb ik dus overleefd. De fugu vis wordt als een delicatesse gezien, maar ik denk dat vooral zijn giftige reputatie hem gewild maakt. Dan kan je na de maaltijd opscheppen tegen de rest van de mensheid, zoals ik nu.

De Fugu vis brengt ons ook naadloos bij de Zuid-Koreaanse smartphone hype. De bovenstaande fugu-vis foto heb ik getrokken van Eui-Kyongs' Samsung smartphone. Zij heeft zo'n gigantisch exemplaar, bijna een Ipad-mini qua schermgrootte en dat is maxi voor een telefoon. Langs zo'n mega Samsung GSM, lijkt de Iphone wel uit de prehistorie te komen.

Nochtans is de smartphone rage in Zuid-Korea ingezet door de Iphone, maar als zo vaak hebben de Koreaanse producenten zoals LG en Samsung een inhaalbeweging gemaakt. Momenteel heeft Samsung overduidelijk het pleit gewonnen onder de smartphones in Zuid-Korea. In de metro heeft werkelijk bijna iedereen van jong tot oud zo'n megagrote Samsung smartphone.

De Zuid-Koreanen lijken wel vastgelijmd aan hun smartphone. Ik deed er eerst een beetje meewarig over, enkel goed om wat nutteloos rond te surfen of tv te kijken. Maar nu ik met Juree en Eui-Kyong heb opgetrokken wil ik bijna zelf zo'n Samsung aanschaffen.

Het is gewoon superhandig zo'n ding, de wereld ligt in je hand. De smartphone was ook zeer nuttig tijdens onze conversaties. Iets visueel voorstellen zoals de Fugu vis ... was geen probleem. Iets vertalen of de weg naar een restaurant zoeken in Seoul bijvoorbeeld ... easy. De busverbindingen opschrijven die ik moest volgen de volgende dag op weg naar Bulguksa, meteen gevonden. Op een bepaald moment waren we verloren gelopen, hup Eui-Kyong zet de gps functie op en we wisten weer meteen waar we zaten en waar de dichtsbijzijnde metro halte was. Ja, superhandig zo'n ding ...

Een andere vaststelling die ik hier gemaakt heb, zijn de megalomane bouwprojecten die in Zuid-Korea op stapel staan. Van crisis is hier zeker geen sprake. Zo wordt de lotte-tower momenteel gebouwd in Busan met 510 meter zal deze wolkenkrabber in de top 10 van hoogste gebouwen komen ter wereld. Daarnaast verrijst er nu een artificieel eiland in de haven van Busan daarop moeten volgens de plannen zeker een tiental wolkenkrabbers komen. Het project hing op in de Busan tower en mijn mond viel open ... dat gaat miljarden en miljarden kosten.

Ook langs Haeundae beach staan drie nieuwe wolkenkrabberes in de stijgers. Bijna 3 dubbel zo hoog als degene die er nu staan. "Do you have skyscrapers like this in Belgium ?" vroeg Eui-Kyong. "Nope". De top-34 uit Oostende, zou je hier nog niet zien staan in het bos van wolkenkrabbers.

 

 Eui-Kyong vindt het maar niks al dat skyscraper-geweld in haar thuisstad. "They take away the beautiful ocean view".

Busan

Nog slaapdronken stapte ik op een zaterdag in januari om 7 uur 's morgens op de KTX hoge snelheidstrein met bestemming Busan. Twee uur en 50 minuten later stond ik in de zonovergoten havenstad. Onderweg waren we enkele malen gestopt in Koreaanse steden waarvan ik de namen niet heb onthouden. Van Seoul naar Busan met de trein is dwars door Zuid-Korea reizen.

Het was onderweg allemaal een beetje eenheidsworst qua stedelijke infrastructuur. Grijswitte onpersoonlijke appartementsblokken met meestal een gigantisch nummer erop. Het platteland buiten de steden, kent nog enige afwisseling in architectuur. Kleine huizen met grappig uitziende Oosterse pannendaken zijn daar de norm. Zelfs de tankstations hebben zo'n Oosters aandoend dak.

 Het Koreaans landschap kan bergachtig genoemd, al zijn de bergen niet echt hoog te noemen.

Busan is mooi gelegen aan een natuurlijke komvormige baai. De stad ligt tegen de bergen als een soort van amfitheater en is vrij uitgestrekt. Qua ligging zeker een 8,5 op tien :-). 

In Busan had ik afgesproken met de Zuid-Koreaanse Eui-Kyong (spreek uit IE-Kjong). Eui-Kyong heb ik leren kennen in Australië. Tijdens mijn verblijf in Brisbane zaten we samen 1 maand bij hetzelfde gastgezin. (Zie deze link). Het was net zoals bij Juree 7 jaar geleden dat ik haar nog gezien had.

"You have to visit me in Busan" zei ze in 2007. Ze had zelfs een kaart van Busan meegegeven waar ze haar adres had aangegeven. 7 jaar later is het er dus van gekomen. Eui-Kyong is nog aan het studeren. Ze is aan het doctoreren in de microbiologie : onderzoek naar kankerbestrijding. Als ze haar studie binnen 3 jaar beëindigd zal hebben, dan zal ze 11 jaar gestudeerd hebben aan de universiteit. 

Ze klopt momenteel bijzonder lange dag tijdens haar doctoraat. Van 9 uur 's morgens tot 23 uur 's avonds kan je haar in de universiteitsgebouwen vinden, die op 5 minuten van haar huis liggen. En dit 6 dagen op 7. Met drie dagen vakantie in een jaar. Van toewijding gesproken.

Samen met Eui-Kyong ben ik in het Yongdusan Park de Busan Tower gaan bezoeken. Een uitkijktoren die 120 meter boven de zeespiegel ligt. Ze zei :"This is the first time I visit Busan tower". Waarop ik antwoordde "me too". En zo zie je maar ... Brisbane, Australië heeft ze al bezocht. Maar de Busan tower in haar eigenste Busan daar was ze nog nooit  geweest.

Eui-Kyong is zodanig gefocused op haar studie. Het enige wat ze doet is dagelijks de 5-minuten wandeling naar de universiteit maken en 6 dagen op 7 door een microscoop turen. Mijn bezoek gaf haar grappig genoeg een totaal ander perspectief op haar eigen stad. Van de microscoop naar de macroscoop.  Nu ze voor het eerst in de Busan tower was zag ze haar stad ook eens vanuit een vogelperspectief, en kon ze eindelijk de ligging van de verschillende wijken plaatsen waar ze al heel haar leven in rondliep.

Zo wist ze totaal niet waar Haeundae Beach -het bekendste strand van Zuid-Korea -lag ten op zichte van het centrum van Busan. "Ah, is Haeundae Beach over there" riep ze. Je kan er misschien raar van opkijken dat Ede ui-Kyong nog nooit Busan tower heeft bezocht, maar gaat er niet zo aan toe bij de meeste mensen ? Dagelijks leggen we dezelfde woon-werk route af ... maar wie speelt er nog toerist in eigen stad of provincie of land ... Wie heeft het Atomium recentelijk nog bezocht of heeft het prachtige zicht over Brussel boven op het dak van de baseliek van Koekelberg ooit gezien bijvoorbeeld.

Daar hoog in de Busan tower mijmerde ik dat misschien meer mensen van verschillende culturen elkaar eens zouden uitnodigen om elkaar hun  eigen land te laten zien.

De uitkijktoren van Busan was een mooie metafoor van wat een ontmoeting tussen twee culturen kan teweegbrengen. Zo'n ontmoeting is als in de lift stappen van de Busan tower. Beide mensen kunnen daar hoog in de toren boven elkaars landgrenzen uitkijken zodat ze een ander perspectief krijgen over hun eigen wereld.

I'm a Seoul man

Ik word wel eens gevraagd of ik nog contact houdt met de mensen die ik al reizend tegenkom. Eigenlijk praktisch niet, je blijft wel facebookvrienden en ziet hoe hun leven verder gaat. Kinderen, huisje, boompje, een Porsche voor de deur, zwembad in de tuin ...u kent dat wel.

Het leuke aan reizen is eigenlijk dat je op korte tijd veel nieuwe mensen tegenkomt en dat je snel een goede band opbouwt, want je komt elkaar tegen in de beste omstandigheden. Mensen zijn ontspannen .... op vakantie ... op een mooie plaats op aarde. Je ontmoet elkaar maar kort, maar die korte periode heeft wel een ongelooflijke diepgang, lijkt het wel.

Zo kwam ik op rondreis in Australië toevallig de Zuid-Koreaanse Juree tegen. Samen hebben we met een 20-tal andere mensen dwars door het hart van het Aussie-land gereden in een Adventure-bus. Die reisde van Darwin over Alice Springs naar Melbourne anno 2007. Het klikte bijzonder goed met Juree destijds.

7 jaar hadden we geen contact meer gehad, maar via een gemeenschappelijke facebookvriendin heb ik haar toch kunnen opsporen. En ze was bijzonder enthousiast om mij haar thuisstad Seoul te laten zien. Vanaf het eerste moment dat we elkaar weerzagen in Seoul station, leek het of het nog maar pas een week geleden was dat we elkaar in Australië tegen het lijf hadden gelopen. Meteen was er weer die klik.

Ze had haar universiteitsvriendin meegebracht, beiden zijn nog aan het doctoreren. Dat wil in hun geval zeggen dagen van 10 uur 's morgens tot 10 uur 's avonds, en op zaterdag van 10 tot 14 uur in de universiteitsgebouwen aanwezig zijn. Juree is aan het doctoreren als ingenieur, haar onderzoek spitst zich toe op grafiet. Grafiet zit in een potlood, maar haar toepassing van grafiet is bedoeld voor de onderdelen van microchips. Microchips die onder andere gebruikt worden in de smartphones. Een job bij de Koreaanse multinational Samsung was haar droomjob.

Samen met Juree's vriendin zijn we eerst in een bijzonder gezellig traditioneel Koreaans gaan eten. De Koreanen zetten ontelbare verschillende schoteltjes op tafel. De schoteltjes worden gedeeld door alle tafelgenoten.  Ik vind dit wel een leuk concept, toch anders dan iedereen zijn eigen bord.

Na het restaurant zijn we nog naar een Jazz-club gegaan, de club had een Frans tintje met Franse naam La clé. De Jazz-club lag in het Jongno district van Seoul. Het is een eeuwenoude wijk  en staat met zijn meanderende straatjes met laagbouwhuizen in sterk contrast met de hoogbouw wijken van de rest van de stad.  De gezellige restaurantjes en boutiques die er gehuisvest zijn, hebben zoveel meer charisma dan de met Neon reclame overladen schreeuwerige straten van Gangnam.

 De Jazz-club bevond zich in een kelder waar 3 Koreaanse Jazz-muzikanten optraden. In Piano-Contrabas-Drums formatie brachten ze een swingende set. Tussen de liedjes door sprak de contrabasist het publiek toe in het Koreaans. Ik kon geen woord verstaan van wat hij zei, maar daar stoorde ik me niet echt aan. Het ritme en de flow van zijn zinnen zat juist en was entertainend genoeg op zich. Zou het eigenlijk niet echt uitmaken wat we zeggen ? :-) Wie weet ...

1 ding wat ik wel weet, is dat muziek je in 1 seconde kippenvel kan doen krijgen. Een Koreaanse muzikant die langs de kant van de weg op een gitaar zat te spelen ... wist meteen onze gevoelige snaren te raken. Gedrieën stopten we even bij de man en gaven hem een fooi. Zijn virtuoze gitaarserenade had ons de winterkou doen vergeten.

Deze straatmuzikant zijn muziek weerspiegelde perfect de sfeer van deze eeuwenoude wijk. James Brown zou zeggen :"He's a soul man".

Whoppa Gangnam style

"Gangnam style" het lied van de Zuid-Koreaanse zanger PSY is nog altijd de meest bekeken youtube-video allertijden. De clip is opgenomen in Seoul ... dus eigenlijk is Seoul de meest bekeken stad ter wereld. Gangnam is een wijk in Seoul ten zuiden van de brede Han River.

En waarom Gangnam style ? Wel, het is de duurste wijk van Seoul en PSY wou met zijn lied, het overdreven snobberige gedrag van de Gangnam residenten parodiëren. Vandaar zijn gekke dansje. Het zijn de chi-chi mensen die gaan paardrijden. Whoppa Gangnam Style.

Een gemiddeld appartement in de Gangnam wijk kost 7000 euro de vierkante meter. Nogal logisch dat met zo'n vastgoedprijzen elke stukje grond wordt volgebouwd. Enkel bovenstaand park Seonjeongneung wordt gespaard als klein groen eiland in de betonnen stadsjungle. 

Rondlopen in het bosrijke park was dan ook alsof ik de grijze betonnen woestijn even achter mij liet om mijn dorst naar een streepje natuur te lessen in deze groene oase. Al zag het gras er wel winters verdord geel uit.

Op de wandelpaden kom je maar sporadisch mensen tegen, veelal gepensioneerde Koreanen die er soms vreemde gewoonten op nahouden. Zo kwam ik een kranige zeventiger tegen die achterwaarts over de zandpaadjes schuifelde. Hij wou misschien proberen om al achterwaarts lopend nog enkele levensjaren terug te winnen :-) in dit koninklijke park.

 

In het park zijn koning Seongjon en zijn tweede vrouw koningin Jeonghyeon begraven. De andere koning die er begraven ligt is koning Jungjong de zoon van het koninklijk koppel. Op de grafheuvels staan enkele standbeelden van mensen en dieren. Je kan maar op 1 grafheuvel naar boven klimmen om de standbeelden te bekijken.

Het graf van koningin Jeonghyeon waren ze van een facelift aan het voorzien :-). Zelfs na de dood, is uiterlijk vertoon nog belangrijk. De zandpaadjes waren een modderig papje geworden, nu de laatste overgebleven sneeuw aan het smelten was. De rust die in het park hangt is echt wel koninklijk te noemen, in een drukke miljoenen stad als Seoul ... dat merkte ik al meteen toen ik het park verliet. Een tsnunamie van auto's, mensen, schreeuwerige reclameborden en pompende beats slokte me op ... Seoul Gangnam stijl anno 2014.

Koreaanse vlag

De Zuid-Koreaanse vlag bestaat uit een Tageukgi symbool in het midden oftewel het tai chi yin- en yang symbool met daarrond 4 trigrammen van de oorspronkelijke 8 uit de I Ching.

De witte achtergrond staat voor vrede en rust. De rood en witte kleur staan voor de yin of yang. Of twee tegenovergestelde krachten die zorgen dat alles in balans en beweging blijft. Bijvoorbeeld water en vuur. Voor de splitsing tussen Noord en Zuid-Korea werd de vlag voor de gehele Koreaanse natie gebruikt.

De betekenis van de trigrammen vind je hieronder.

	Naam in het Koreaans	Natuur	Seizoenen	Windrichtingen	Vier deugden	Familie	Vier elementen
	geon (건 / 乾)	lucht (천 / 天)	lente (춘 / 春)	oosten (동 / 東)	menselijkheid (인 / 仁)	vader (부 / 父)	hemel (천 / 天)
	ri (리 / 離)	zon (일 / 日)	herfst (추 / 秋)	zuiden (남 / 南)	rechtvaardigheid (의 / 義)	dochter (녀 / 女)	vuur (화 / 火)
	gam (감 / 坎)	maan (월 / 月)	winter (동 / 冬)	noorden (북 / 北)	intelligentie (지 / 智)	zoon (자 / 子)	water (수 / 水)
	gon (곤 / 坤)	aarde (지 / 地)	zomer (하 / 夏)	westen (서 / 西)	hoffelijkheid (예 / 禮)	moeder (모 / 母)	aarde (토 / 土)

안녕하세요

De titel van dit artikel geschreven in het Koreaanse hangul schrift lees je als Annyeonghaseyo en het betekent "hallo" in het Koreaans. 안녕하세요 ! Hangul bestaat uit 10 klinkers en 14 medeklinkers, die als lettergrepen in een soort van vierkantje worden gegroepeerd. De Koreaanse taal is een fonetisch alfabet De symbolen van het alfabet corresponderen op een unieke manier met spraakklanken, terwijl dit voor gewone geschreven taal vaak helemaal niet opgaat. Denk maar in het nederlands aan de drie e-s in december. In de wikipedia vind je het hele Hangul alfabet klik hier.

 

In Seoul zijn 5 grote historische paleizen uit de tijd van de Joseon dynastie, dit is de periode uit de Koreaanse geschiedenis die duurde van 1392 tot 1897. Het gehele Joseon tijdperk bestrijkt dus een periode van ruim 500 jaar en is daarmee de langst durende dynastie uit de wereldgeschiedenis. Alweer een weetje dat u bij een avondje trivial pursuit, eeuwige huiskamer-roem kan opleveren.

Op mijn tweede dag in Seoul ben ik op audiëntie gegaan in het Gyeongbokgung paleis (경복궁) . Gung bekekent "paleis" en Gyeongbok "zeer gezegend door de Hemel". Voor het paleis ligt er een uitgestrekt plein met twee imposante standbeelden. Op onderstaande foto staat het standbeeld van Sejong de Grote. De vierde koning van de Joseon dynastie. Die onder andere verantwoordelijk is voor het invoeren van het Confucianisme, een politiek en filosofisch systeem dat nog altijd diep verweven is in de Koreaanse maatschappij.

Naast Sejong de Grote staat er ook nog een standbeeld van Yi Sun-shin. Een Koreaans marineofficier, die bekend staat voor legendarische overwinningen tegen het in aantal veel groter Japanse leger. Hij won al de 23 slagen waaraan hij deelnam.  Mister Sun-shin vond echter de dood in de slag van Noryang (1598) zijn laatste woorden waren :"전투가 한창입니다 ... 나의 죽음을 알리지 않는 ... 전쟁 드럼 이길 수 있습니다. "." Ja onze Yi is een man van eer. En als u wil weten wat Yi nu juist gezegd heeft. Google translate weet raad maar vertaal best naar het Engels want in het Nederlands wordt het koeterwaals.

Het paleis bestaat uit verschillende poorten, eens je zo'n poort binnenstapt kom je op een grote binnenplaats. Die binnenplaats is omringd door muren met gaanderijen bestaande uit kleurrijke beschilderde houten balken.

 

In de binnenste binnenplaats, 3 poorten verder, kwam ik 3 Kazachstaanse toeristen (2 vrouwen, 1 man) tegen die op zoek waren naar een fotograaf.  Die werd gevonden in deze Belg. En zo kwam ik te weten dat de hoofdstad van Kazachstan Astana is en dat de Kazakse vrouwen gerust aan Miss world mogen meedoen.

Bovenstaand schilderij was te bewonderen in de koninklijke Koreaanse suite. En wat hangt er te aan de muur in jullie koninklijke suite ?

South of the border

Mijn vroegste herinnering aan de stad Seoul is een boek dat ik in mijn jonge jaren ooit kreeg met de titel Seoul 88. Op de gele cover stond de Olympische vlam van de zomerspelen in Seoul. De diskwalificatie van de Canadees Ben Johnson op de 100 meter is waarschijnlijk het enige wapenfeit dat de meeste mensen zich herinneren van de spelen in Seoul. En zo onderschrijft de heer Johnson geheel op eigen wijze de Olympische gedachte :"Gediskwalificeerd worden is belangrijker dan winnen".

Zonder doping loop ik hier in 2014 de 100 meter bagage-lopen van Seoul Station tot mijn hotel K-pop. Eerste indruk van Seoul veel hoogbouw en veel Koreanen.

Seoul station links op de achtergrond

Bij het hotel aangekomen, moeten eerst de schoenen uit en in een kastje gezet worden. In dat kastje wachten slippers, waarmee vervolgens de weg vervolgd wordt. Een doucheke en een tijgerdutje later, loop ik door de straten van Seoul.

Het 1ste het beste Koreaanse restaurant loop ik binnen en bestel een Koreaanse pannekoek Pajeon. In deze pannekoek zitten groenten verweven. Het komt met kimchi en een dipsausje. Kimchi is alomtegenwoordig in de Koreaanse keuken het zijn flink gekruide gefermenteerde groenten en het komt in talloze varianten. De smaak is soms heet te noemen, voor onze Westerse smaakpapillen. De Koreanen houden dan ook van 'spicey food'.  (meer info klik Kimchi)

Na de pannekoek vervolg ik mijn weg en 50 meter verder zie ik foto's van de Belgische bieren Karmeliet, Corsendonk, Kwak, Chimay op de ruit van een  Belgian Special Beer café. België is dus dichter bij dan je zou denken hier in Seoul.

Wat in de metrogangen en straten van de stad opvalt is dat er nauwelijks Westerlingen of Afrikanen rondlopen. Het is al Aziaten wat de klok slaat. Als een Westerling in het straatbeeld opduikt dan zie je meteen  :"Die past niet in het plaatje". Als in een spiegel kijkend bij het zien van een "soortgenoot" word je er dan aan herinnerd dat je geen Aziaat bent :-). Bij het passeren van een Westers gezicht volgt meestal ook een ongemakkelijk oogcontact, ofwel probeer je angstvallig dat oogcontact te vermijden. Ook al zie je elkaar al van kilometers afstand aankomen.

Het is zo'n beetje als in België een BV op straat zien lopen. U kent dat wel. Plots zie je Astrid Bryan met de Lau op de Meir paraderen en meteen probeer je zo hard mogelijk om hen niet aan te staren. Zo van ik heb u vooral niet herkend. Maar om het op zijn Astrids te zeggen :"We both keihard know dat gij mij gezien hebt baby, en neeje den John is er niet meer bij ... den pimped up, chromed out vrouwenzot zit in LA".

Als ik hier de metro in stap kom ik bijna altijd in een "Asian only" wagon binnen. Het feit dat er zo weinig Westerlingen rondlopen, maakt dat je het gevoel krijgt dat je een soort van buitenaards wezen bent dat net geland is op planeet Korea.

Maar dat is wel interessant om eens te ervaren hoe het is om een minderheid te zijn. Automatisch voel je een soort van band met de andere Westerlingen en kan je begrip opbrengen van hoe vooroordelen ontstaan. Zo zien de Koreanen er op het eerste zicht afstandelijk uit, maar als je ze een vraag stelt zijn ze altijd supervriendelijk.

Zuid-Korea is niet zo populair als vele andere Aziatische landen. Dat zie je al bij de reisgidsen in de winkel. Over Japan vind je hele bibliotheken, maar naar een gids over Zuid-Korea moet je zoeken. Er is nog groeimarge :-) voor de Zuid-Koreaanse toeristenindustrie, om van de Noord-Koreaanse nog maar te zwijgen.

Mischien schrikt het feit dat Noord-Korea al zijn atoomwapens op Seoul gericht heeft, ook wel een beetje af om Seoul als citytrip nummer 1 te maken in Azië. Want officieel zijn beide landen nog in oorlog met elkaar. Noord en Zuid-Korea waren ooit 1 onafhankelijk land, totdat Japan het bezette van 1910 tot 1945. Daarna besliste Rusland en de VSA dat Korea opgesplitst werd in Noord en Zuid. Communisme VS Kapitalisme oftwel hoe de grootmachten het Koreaans schiereiland als speeltuin maakten om hun ideologie te verdedigen.

Er staat hier in Seoul een stukje Berlijnse muur. Waarmee de Koreanen symbolisch willen zeggen dat misschien ook hier op het Koreaans schiereiland ooit de muur zal vallen, als een soort van copy paste van het verenigde Duitsland. En zo zie je maar dat WO II anno 2014 nog altijd zeer actueel is. Zal het verscheurde Korea ooit weer 1 zijn ?

Misschien zorgt enfant terrible ex-basketbalster Dennis Rodman hier wel voor. Ongelooflijk toch dat hij nu vriendjes is met Kim Jung Un de dictator van Noord-Korea. Als in een foute James Bond film is hij nu een soort van hofnar voor de "Evil dictator". Je vraagt je toch af hoe Rodman in Godsnaam ooit bij Kim Jung Un terecht is gekomen ? Wel het antwoord is simpel. Kim Jung Un is een gigantische basketbalfan. Het controvesiële Amerikaanse VICE magazine mediabedrijf heeft gezorgd voor de ontmoeting tussen Rodman en Kim Jung Un.

En zo zie je maar dat sport de diplomatieke grenzen overstijgd. Maar wat moeten de wereldvreemde Noord-Koreanen wel niet denken van de Amerikaanse cultuur als ze de excentrieke vol met piercings en tattoos volstaande Rodman zien ?

Rodman moet zo buitenaards overkomen op de Noord-Koreanen. Misschien denken ze wel dat de nieuwe Messiah uit de hemel is nedergedaald. En wie weet zorgt Rodman wel voor de hereniging van Korea ... een script dat alleen in Hollywood bedacht kan zijn !